معرفی رشته ی آهنگسازی:
آهنگسازی ترکیب و نت نویسی قطعات موسیقی برای اجرای یک نوازنده یا ارکستر می باشد. دوره کارشناسی آهنگسازی یکی از دوره های آموزش عالی است که هدف آن رشد خلاقیت های آهنگسازی با بهره جویی از علم موسیقی جهانی متناسب با فرهنگ ایرانی و اسلامی است.
آهنگساز شخصی است که آثار موسیقی را تألیف می‌نماید. آهنگساز در حقیقت نویسنده موسیقی است که با احاطه کامل به علم موسیقی، ایده‌های فکری خود را در قالب موسیقی به رشتهٔ تحریر در می‌آورد. آهنگسازی این نیست که شخص صرفا ملودی بسازد؛ بلکه آهنگساز مانند هر حرفهٔ علمی دیگر می‌بایست در مراکز آموزش علمی موسیقی در رشته آهنگسازی تحصیل و از علوم مختلف موسیقی از جمله رهبری ارکستر، سازشناسی، سازبندی، هارمونی، پُلی‌فونی، کنتراپوئن و… ،که لازمهٔ کار آهنگسازی است، آگاه باشد.
هر آهنگساز می‌بایست حداقل یک ساز به خصوص پیانو را به خوبی بنوازد. در حقیقت در دنیای موسیقی به دلیل نیاز به دانش زیاد و گستردگی کار آهنگسازی، از آهنگساز به عنوان دانشنامهٔ موسیقی نام می‌برند.
آهنگساز تعیین می کند یک ترانه با چه لحنی، در چه گامی، با چه صدایی، در چه دستگاهی و چه سبکی (پاپ، راک، رپ، جاز، بلوز و…) خوانده شود. اینکه کجای ترانه باید با صدای بلند یا پایین خوانده شود، اوج و فرود ترانه کجا باشد و برخی اوقات انتخاب ترجیع بند (نقطه اوج ترانه که معمولا تکرار می شود) نیز اگر در ترانه مشخص نشده باشد، به اختیار آهنگساز می باشد.
آهنگساز معمولا برای آهنگسازی از ساز استفاده می کند و همزمان می نوازد و لحن و حس خود را روی ترانه اعمال می کند. البته نواختن ساز اجبار نیست چرا که می تواند با تکیه به تبحر خود و شناخت موسیقی بدون استفاده از ساز و تنها با زمزمه و تکرار ترانه ، آهنگسازی کند.
در آهنگسازی حرفه ای مثل ارکسترال، آهنگ ساخته شده به صورت نُت یادداشت می شود و پارتیتور نام دارد. ولی در آهنگسازی های معمولی یا بهتر است بگوییم “ملودی سازی” معمولا نُت نویسی انجام نمی شود و ملودی ساخته شده با ابزاری ضبط و ذحیره می شود. این را می توان نوع غیر حرفه ای از آهنگسازی تلقی کرد.
آهنگساز باید فردی خلاق و هنرمند باشد. او باید دانش و شناخت خوبی از عرصه موسیقی داشته و با پشتکار زیاد آثار ارزشمندی را تولید کند.
واحد های درسی رشته آهنگسازی :
دروس پایه
تحلیل مبانی نظری موسیقی، سرایش 1، سرایش 2، سرایش 3، سرایش 4، هارمونی 1، هارمونی 2، مبانی فیزیک صوت، پیانوی عمومی 1، پیانوی عمومی 2، پیانوی عمومی 3، تربیت شنوایی 1، تربیت شنوایی 2.
دروس اصلی
پیانو 4، پیانو 5، پیانو 6، آشنایی با آهنگسازی قرن 20، آشنایی با موسیقی ایرانی 1، آشنایی با موسیقی ایرانی 2، آواز جمعی 1، آواز جمعی 2، کاربرد کامپیوتر در موسیقی، تاریخ موسیقی جهان 1، تاریخ موسیقی جهان 2، سازشناسی موسیقی ایرانی، سازشناسی موسیقی جهانی، پیوند شعر و موسیقی آوازی.
دروس تخصصی رشته آهنگسازی
هارمونی 3، هارمونی 4، کنترابوان 1، کنترابوان 2، کنترابوان 3، کنتربوان 4، ارکستراسیون 1، ارکستراسیون 2، ارکستراسیون 3، ارکستراسیون 4، آهنگسازی 1، آهنگسازی 2، آهنگسازی 3، آهنگسازی 4، آهنگسازی 5، فرم مقدماتی موسیقی، فرم موسیقی 1، فرم موسیقی 2، فرم موسیقی 3، فرم موسیقی 4، آهنگسازی بر اساس موسیقی ایرانی 1، آهنگسازی بر اساس موسیقی ایرانی 2، هارمونی یراتیک 1، هارمونی یراتیک 2، تجزیه و تحلیل موسیقی محلی ایران، پایان نامه.
توانایی های لازم :
داشتن علاقه و ذوق هنری در درجه اول بسیار تعیین کننده و مهم است. همچنین لازم است آهنگساز موسیقی را به عنوان علم بشناسد و از تمامی ابعاد نسبت به این علم آگاهی داشته باشد. خلاقیت بالا و صبر و شکیبایی از عوامل دیگری است که باعث موفقیت در این رشته خواهد شد.
زمینه های شغلی رشته آهنگسازی:
آهنگساز می تواند در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آموزش و پرورش، آموزش عالی و صدا و سیما استخدام شود. او همچنین می تواند در آموزشگاه های آزاد موسیقی تدریس کند. بسیاری از آهنگسازان نیز به صورت مستقل و خصوصی کار می کنند و به ساخت آهنگ های مختلف می پردازند. برخی از آن ها که دارای سرمایه و تجربه کافی هستند، خود اقدام به تاسیس آموزشگاه یا راه اندازی استودیو موسیقی می کنند.
آهنگسازی هنری است که تا حد زیادی به خلاقیت و نوآوری وابسته است. یک اثر وقتی ارزش دارد که از ذوق و تخیل آهنگساز نشات گرفته باشد. ما به آهنگسازان حرفه ای و توانمند نیاز داریم و نه افرادی که تقلید وکپی برداری از آهنگ های دیگران را کار اصلی خود قرار داده اند. متاسفانه آهنگسازان به دلیل نبود قانون کپی رایت در کشور مشکلاتی را در کار خود دارند.
آهنگسازی که توانمند و قوی باشد و در کار خود پشتکار لازم را داشته باشد، مطمئنا با فرصت های شغلی خوبی نیز روبرو خواهد شد. با توجه به نیاز روحی و روانی همیشگی انسان ها به موسیقی، نیاز به آهنگسازان خلاق نیز همیشه وجود دارد و تقریبا هیچ گاه نمی توان بازارکار آهنگسازی را اشباع شده تلقی کرد. زیرا متناسب با تنوع علایق و سلایق انسان ها، فرصت های جدید برای کنار هم قراردادن نت های موسیقی و ساخت آهنگ های نو وجود دارد.
