Hittite Art

حِتّیان که در آناتولی مرکزی [ترکیه] سکونت داشتند و به زبان هند و اروپایی سخن می‌گفتند، آثاری در خور توجه از خود به جای گذارده بودند که تازه در میانه سده نوزدهم کشف شدند. اصیل‌ترین نمونه‌های هنر حِتّی به دوره‌ای میان 1400 تا 1200 ق.م تعلق دارند. ولی ریشه‌های این هنر را تا هزاره سوم ق.م، و ادامه‌اش را تا حدود قرن چهارم قبل از میلاد می‌توان ردیابی کرد. در حقیقت پیش از ظهور حتّیان، فرهنگی به قدمت فرهنگ بین‌النهرین و درآمیخته با آن در فلات آناتولی وجود داشت که خود از تمدن‌های دوران نوسنگی (حاجیلَر و چَتَل هویوک) سرچشمه گرفته بود. به علت تسلط حتّیان بر سرزمین سوریه، هنر حِتّی با هنر سوری باستان نیز مرتبط بود.

Babylonian Art

در دوران باستان سرزمین بین‌النهرین [بخش جنوبی عراق کنونی] را باِبل می‌خواندند، که از نام بزرگترین شهر این ناحیه برگرفته شده بود. بنابراین، جلوه‌های مختلف هنر این سرزمین از هزاره چهارم ق.م تا مرحله تکوین هنر آشوری * تحت این عنوان بررسی می‌شود. سومریان در سر آغاز تاریخ در دوره بین‌النهرین سفلی مستقر شدند (سابقه این قوم هنوز نامعلوم است). آن‌ها پیش از هزاره سوم ق.م، خط را ابداع کردند، حکومت مستقل در شهرهای مجزا [دولت‌شهر] را شکل دادند، و نظام خدایان و آدمیان را بنیان نهادند.

Assyrian Art

نقش‌برجسته‌‌های سنگی شاخص‌ترین آثار هنر آشوری به شمار می‌آیند، و روایت‌گری خصلت بارز این آثار است. هنرمندان آشوری نقوش حجاری را چون دیوارنگاره رنگ می‌کردند، و صحنه‌های جنگ، شکار، و مراسم مذهبی را با تأکید بر حضور مقتدرانه شاه نشان می‌دادند. محاصره شهر و قلعه دشمنان نیز از جمله موضوع‌های متداول در این‌گونه هنر آشوری است. در این صحنه تجهیزات و تدابیر جنگی و شجاعت سپاهیان آشوری با دقت بسیار تجسم یافته‌اند.

Australian Art

هنر بومیان استرالیا، عمدتاً، شامل نقاشی و کنده‌کاری بر صخره‌ها و روی زیور آلات و اشیای آیینی، و نقاشی روی پوست درخت است. طرح‌ها هم انتزاعی‌اند و هم تا حدی طبیعت‌گرایانه، پیکر‌های آدمی، و حیواناتی چون ماهی، لاک‌پشت و کانگورو در ارتباط با شکار و یا باورهای توتمی، در این آثار به چشم می‌خورند. نقش‌مایه آدم چمباتمه‌زده، رنگ‌آمیزی غنی، و برخی از دیگر جنبه¬های نقاشی شمال و شمال‌غربی استرالیا، محتملاً از طریق هنر مِلانِزیایی [هنر اُقیانوسی] به این سرزمین راه یافته‌اند.

Oceanic Art

این اصطلاح را به طور کلی در مورد هنر بَدوی * ساکنان جزایر جنوب اقیانوس کبیر به کار می‌بردند. در این جزایر بیشمار، سه منطقه عمده را می‌توان متمایز کرد: مِلانِزی (گینه‌نو و جزایر اطراف)، میکرونِزی (جزایر واقع در شمال مِلانِزی)، و پُلینِزی (مثلث میان جزیره‌‌های هاوایی، زلاندنو، و ایستِرآیلند).

دستآفریده‌های بومیان اقیانوسیه مشتمل‌اند بر پیکره نیاکان، آرایه برای دماغه قایق، سپر و گرز تشریفاتی، صورتک، جمجه آرایش‌یافته، کرسی چوبین، و سایر اشیائی که در آیین‌ها کاربُرد دارند.

African Art

اصطلاحی است که فقط به هنر آفریقای «سیاه»، خصوصاً آثار مجسمه سازی و کنده¬کاری ساکنان حوزه وسیع اطراف رود های نیجر و کنگو اطلاق می شود؛ بنابراین مثلاً هنر مصری * باستان، و نقاشی بوشمن * را در بر نمی¬گیرد. و نیز دو نوع هنر آفریقایی می¬شناسیم که از یکدگیر متمایزند: یکی، هنر درباری (به خصوص ایفه* و بِنین)که یادبودی و طبیعتگرایانه است و با موادی سخت (چون سنگ، مفرغ، سفال و چوب سخت) ساخته شده؛ دیگری هنر مفهومی و غالباً انتزاعی که بیشتر مشتمل بر کنده کاری‌ها¬ی چوبین (مانند صورتک ها، و پیکر‌‌‌‌های‌‌‌‌‌‌‌ نیاکان) است. این نوع دوم از هنر آفریقایی است که در آغاز سده بیستم بر کار هنرمندان اروپایی بسیار اثر گذاشت.

PREHISTORIC ART

فرض بر این است که نخستین آثار نقاشی و طراحی و مجسمه ­سازی بشر هنگامی به وجود می ­آیند که کرُمانیون­ها – «انسان اندیشنده» {هُمو ساپِینس} در اروپا ظاهر می­ شوند. کهن ترینِ این آثار به زمانی در فاصله تقریباً سی هزار سال تا ده هزار سال پیش متعلق اند .آثار مزبور عمدتا با فرهنگ پیشرفته شکار و گردآوری خوراک ارتباط دارند،و این فرهنگ مربوط به انسانهایی است که ابزار ها و سلاحهای مورد نیازشان را از سنگ ناصاف یا استخوان می ساختند.
فرهنگ های مشابهی با ویژگی های هنری همانند در زمانهای مختلف درگیر نقاط جهان نیز پدید آمده اند (مثلاً: اسکیمو های آلاسکا، بوشمن های آفریقای جنوبی، و برخی قبایل استرالیایی) عموما روزگار پیشاتاریخی را به دورانهای دیرینه سنگی، میانه سنگی و نوسنگی تقسیم می کنند.